Friday, 24.10.2025, 1.30 PM
BIO
EN:
Conservator specializing in contemporary art and the preservation of audiovisual works. A graduate of the Faculty of Conservation and Restoration of Works of Art at the Academy of Fine Arts in Warsaw, she began working in 2012 on the project "Conservation and Digitization of Pre-War Feature Films at the National Film Archive in Warsaw." From 2013 to 2015, she was associated with the Wrocław Contemporary Museum, where she was responsible for implementing collection preservation standards at the newly established institution. From 2015 to 2022, she coordinated digital restoration projects at the National Film Archive – Audiovisual Institute as Chief Project Specialist. Since 2023, she has headed the Collections Department at the Centre for Contemporary Art – Ujazdowski Castle and currently serves as task manager for the FERC.02.03 project "Immersion in Culture. Digital Access to the Audiovisual and Multimedia Resources of FINA and CSW ZU." Author of publications on the issue of "self-destruction" of contemporary works of art and issues of conservation care in cultural institutions.
PL:
Konserwatorka specjalizująca się w sztuce współczesnej oraz ochronie dzieł audiowizualnych. Absolwentka Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2012 roku rozpoczęła pracę w projekcie „Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych w Filmotece Narodowej w Warszawie”. W latach 2013–2015 związana z Muzeum Współczesnym Wrocław, gdzie odpowiadała za wdrażanie standardów ochrony zbiorów w nowo powstałej instytucji. W latach 2015–2022 koordynowała projekty restauracji cyfrowej w Filmotece Narodowej – Instytucie Audiowizualnym jako główna specjalistka ds. projektów. Od 2023 roku kieruje Działem Zbiorów w Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski, a obecnie pełni również funkcję kierowniczki zadania w projekcie FERC.02.03 „Zanurzenie w kulturze. Cyfrowy dostęp do zasobów audiowizualnych i multimedialnych FINA i CSW ZU”. Autorka publikacji poświęconych problematyce „autodestrukcji” współczesnych dzieł sztuki oraz zagadnieniom opieki konserwatorskiej w instytucjach kultury.
ABSTRACT
EN:
"Preserving Internet Access – Workflow for Digitizing Scientific Results from CSW ZU as a Conservation Tool"
Both born-digital and hybrid objects – combining physical and digital elements – escape traditional museum preservation standards, inventory rules, and documentation. Contemporary art, utilizing technologies not only from decades past but also the latest, ages much faster than traditional artistic disciplines. This poses new challenges for collection curators, revealing previously unknown risks: the degradation of tangible elements made of perishable materials, loss of control over digital file versions, and even the destruction of works due to technological obsolescence.
Insufficient documentation and a lack of appropriate technical support can result in a loss of a work's integrity and inaccessibility to its digital components. In this context, the use of modern technologies in the digitization and digital archiving process becomes a conservation tool that allows for the preservation of multimedia collections and their presentation in a new technological environment while respecting their authenticity. Adapting innovative digital tools to the needs of audiovisual collections addresses one of the greatest challenges facing contemporary art collecting institutions: the care of digital heritage.
PL:
"Zachowanie cyfrowego dostępu – workflow digitalizacji dzieł multimedialnych ze zbiorów CSW ZU jako narzędzie ochrony konserwatorskiej”
Zarówno obiekty born-digital, jak i hybrydowe – łączące elementy fizyczne z cyfrowymi – wymykają się tradycyjnym standardom ochrony muzealnej, zasadom ewidencji oraz dokumentacji. Sztuka współczesna, sięgająca po technologie nie tylko sprzed dekad, ale także te najnowsze, starzeje się znacznie szybciej niż tradycyjne dyscypliny artystyczne. Stawia to przed opiekunami kolekcji nowe wyzwania, ujawniając nieznane wcześniej ryzyka: degradację elementów materialnych wykonanych z nietrwałych materiałów, utratę kontroli nad cyfrowymi wersjami plików, a nawet destrukcję dzieł w wyniku przedawnienia technologicznego.
Niedostateczna dokumentacja oraz brak odpowiedniego zaplecza technicznego mogą skutkować utratą integralności dzieła i brakiem dostępu do jego komponentów cyfrowych. W tym kontekście wykorzystanie nowoczesnych technologii w procesie digitalizacji oraz archiwizacji cyfrowej staje się narzędziem ochrony konserwatorskiej, które pozwala zachować zbiory multimedialne i prezentować je w nowym środowisku technologicznym z poszanowaniem ich autentyczności. Adaptacja innowacyjnych narzędzi cyfrowych do potrzeb ochrony zbiorów audiowizualnych stanowi odpowiedź na jedno z największych wyzwań współczesnych instytucji kolekcjonujących dzieła sztuki – opiekę nad dziedzictwem cyfrowym.
Przeczytaj tekst autorstwa Katarzyny Mikstal o projekcie "Zanurzenie w kulturze"
