Witold Lutosławski
Witold Lutosławski należy bez wątpienia do grona największych kompozytorów XX wieku. Dla wielu był ideałem człowieka i artysty, a jego muzyka pozostaje wzorcem „współczesnej klasyczności”. Jego dzieła z lat 1957–1994 przynoszą odpowiedzi na najważniejsze problemy, z którymi mierzyła się współczesna sztuka kompozytorska – związane z harmoniką, melodyką i formą muzyczną. Lutosławski rozwiązał je, wypracowując główne elementy swojego stylu: harmonikę dwunastodźwiękową, kontrolowany aleatoryzm, formę dwuczęściową i technikę „cienkich faktur”. Łączył przy tym w idealnych proporcjach intelektualną kalkulację z psychologiczną i emocjonalną treścią swoich dzieł. Jego odpowiedzi na wymienione wyżej problemy muzyczne zadziwiają swoją pomysłowością, elegancją i wyrafinowaniem, a ich znaczenie dla muzyki współczesnej jest wprost nieocenione.
