Koncert to gest ze strony muzyków i przyjaciół, wynikający z potrzeby uhonorowania jednego z najwybitniejszych po Lutosławskim polskich kompozytorów, ale także sygnał powrotu Dwójki do tradycji organizowania w Studiu Koncertowym PR im. Witolda Lutosławskiego niecodziennych wydarzeń muzycznych.
Koncertu można słuchać na falach Dwójki oraz poprzez stronę internetową radia oraz na kanale YouTube PR2.
W dniu urodzin kompozytora, 28 marca o Ewa Szczecińska zaprosiła na specjalną audycję z cyklu "Nowa Polska" z udziałem jubilata, a od wielkanocnego poniedziałku, 1 kwietnia, codziennie o 12.45 Paweł Szymański jest gościem "Zapisków ze współczesności".
Wkrótce nagranie koncertu trafi też do serwisu Ninateka.pl.
Program
„Dwie etiudy na fortepian” (1986), wyk. Simon Ghraichy – fortepian
„Fotografia z przyjęcia urodzinowego” (Kwartet Śląski z cieniem Bartóka) (1998), wyk. Royal String Quartet: Izabela Szałaj-Zimak – I skrzypce, Elwira Przybyłowska – II skrzypce, Paweł Czarny – altówka, Michał Pepol – wiolonczela
„Composing a fugue suddenly interrupted by the ghost of Franz Liszt” (2020), wyk. Matangi String Quartet: Maria-Paula Majoor – I skrzypce, Hannelore De Vuyst – II skrzypce, Karsten Kleijer – altówka, Arno van der Vuurst – wiolonczela
„Recalling a serenadę” (1996), wyk. Hashtag Ensemble: Adam Eljasiński – klarnet, Kamil Staniczek i Maria Piórkowska – skrzypce, Aleksandra Demowska-Madejska – altówka, Dominik Płociński – wiolonczela
***
„Villanelle” (1981), wyk. Daniel Oktawian Piotrowski – kontratenor, Agnieszka Podłucka i Natalia Reichert – altówki, Małgorzata Sarbak – klawesyn
„Pięć utworów na kwartet smyczkowy” (1992), wyk. Matangi String Quartet
„Od zmysłowej gry dźwiękowej do metafizycznej zadumy”
Paweł Szymański od czasu napisanej w 1978 Partity II – pracy dyplomowej zamykającej okres studiów w klasie Włodzimierza Kotońskiego – do dziś pozostaje twórcą bardzo konsekwentnie realizującym swoją precyzyjną strategię kompozytorską.
Jest nią surkonwencjonalizm, a więc taka gra konwencjami muzyki – dawnej i nowej, w której powstaje wartość dodana – refleksja nie tylko nad samymi idiomami muzyki, ale także nad procesami, którym podlegają one w czasie, naruszanie reguł znanego języka, tworzenie nowego kontekstu z elementów języka tradycji – jak komentował to Paweł Szymański.
To muzyka skłaniająca nas do podziwu swym wyrafinowaniem, dyscypliną intelektualną, a jednocześnie zachwycająca różnorodnością muzycznego piękna – „od zmysłowej gry dźwiękowej do metafizycznej zadumy”.
