Widzowie będą mieli niepowtarzalną okazję zobaczyć na dużym ekranie dwa nieme arcydzieła z muzyką na żywo: Cabirię Giovanniego Pastrone, oraz Nietolerancję Griffitha. W przeglądzie nie zabraknie Przeminęło z wiatrem i filmów zrealizowanych w złotym okresie kina epickiego, takich jak Spartakus oraz monumentalna Kleopatra, przenoszącą nas do starożytnego Egiptu. W Iluzjonie zobaczymy także zrobione z rozmachem filmy, w których nie mniej ważne od walorów rozrywkowych są jakości artystyczne, jak Lampart Luchino Viscontiego.
Już na przełomie pierwszej i drugiej dekady XX wieku w kinach święciły triumfy filmy z gatunku peplum (zwanego również kinem miecza i sandałów) – dość wspomnieć o takich włoskich superprodukcjach, jak Quo vadis (1913), czy Cabiria (1914).
Nowy ton kinu epickiemu nadał jednak David Wark Griffith, który zrewolucjonizował język filmowy w Narodzinach narodu (1915) i Nietolerancji (1916). Choć gatunek rozkwitał także w okresie kina klasycznego w latach 30. i 40. (czego najlepszym przykładem jest Przeminęło z wiatrem z 1939 roku), to jednak złoty okres wielkich widowisk przypada na lata 50. i 60. Zagrożeni konkurencją telewizji filmowcy postanowili wygrać wówczas wszelkie atuty wielkiego ekranu i zaczęli tworzyć dzieła monumentalne – zrealizowane w formacie panoramicznym, rozgrywające się w egzotycznych sceneriach i wypełnione rzeszami statystów. Spośród najsłynniejszych dzieł gatunku trzeba wymienić Quo Vadis (1951), Ben Hura (1959), Spartakusa (1960) i Kleopatrę (1963). Z trzecią falą zainteresowania kinem epickim mieliśmy do czynienia na przełomie stuleci, w epoce Gladiatora (2000) i Władcy pierścieni (2001-2003).
W ramach przeglądu w Iluzjonie chcieliśmy przypomnieć kilka najsłynniejszych filmów epickich w historii kina. Widzowie będą mieli niepowtarzalną okazję zobaczyć na dużym ekranie dwa nieme arcydzieła z muzyką na żywo: rozgrywającą się podczas II wojny punickiej Cabirię (1914) Giovanniego Pastrone, oraz Nietolerancję (1916), słynny film Griffitha, który przedstawia równolegle historie osnute wokół upadku Babilonu, męczeństwa Chrystusa i nocy św. Bartłomieja. Na przeglądzie nie mogło zabraknąć także Przeminęło z wiatrem (1939) Victora Fleminga, niezapomnianego romansu osadzonego w czasie wojny secesyjnej. Z filmów zrealizowanych w złotym okresie kina epickiego zobaczymy Spartakusa (1960) Stanleya Kubricka, który przedstawia bunt niewolników w Imperium Rzymskim oraz monumentalną Kleopatrę (1963), przenoszącą nas do starożytnego Egiptu.
Kino epickie to jednak nie tylko komercyjne hollywoodzkie widowiska. W Iluzjonie zobaczymy także zrobione z rozmachem filmy, w których nie mniej ważne od walorów rozrywkowych są jakości artystyczne. Lampart (1963) Luchino Viscontiego jest adaptacją powieści Giuseppego Tomasiego di Lampedusy, rozgrywającą się na Sycylii w latach 60. XIX wieku. Z kolei Gallipoli (1981) jest antywojennym obrazem osadzonym w Australii podczas I wojny światowej. W ramach przeglądu pokażemy ponadto dwa japońskie arcydzieła Akiry Kurosawy: Sobowtóra (1980) oraz oparty na Królu Learze Szekspira Ran (1985). Na przeglądzie nie zabraknie również polskich akcentów. Pokażemy polski superprzebój wszechczasów, czyli Krzyżaków (1960) Aleksandra Forda, a także mało znaną koprodukcję polsko-węgierską Osiemdziesięciu huzarów (1978) Sándora Sáry. Swoistym uzupełnieniem przeglądu będzie wydarzenie poświęcone Faraonowi (1966) Jerzego Kawalerowicza, filmowi nazywanemu po premierze… anty-Kleopatrą, czy też antysupergigantem.
Szczegółowe informacje: www.iluzjon.fn.org.pl
