Dzięki wspólnym wysiłkom fundacji San Francisco Silent Film Festival i Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego, zaginione dzieło Richarda Oswalda zostało odrestaurowane cyfrowo. Dodatkowo, nośnik 35mm został uzupełniony o odkryte w trakcie trwania prac fragmenty z nośnika amatorskiego Pathe Babe 9,5mm, znajdującego się w rękach prywatnego kolekcjonera.
Najbardziej czasochłonna okazała się konserwacja i przygotowanie filmu do digitalizacji. Do zapomnianych w przykościelnej piwnicy puszek przez ponad pół wieku nikt nie zaglądał. Brak wentylacji, zbyt wysoka temperatura, a przede wszystkimi wilgotność zwykle w szybkim czasie doprowadzają do rozkładu taśmy. Mimo to, stan nośnika był na tyle dobry, że dzięki żmudnej pracy konserwatorów uratowano jego zawartość. Odrestaurowana taśma została założona na skaner filmowy i zdigitalizowana w wysokiej kinowej rozdzielczości 4K.
Wiosną 2017 roku cyfrowe materiały z obu kopii zostały wysłane do San Francisco, do studia restaurującego filmy w partnerstwie z SFSFF. Badaniem historii i zachowanej dokumentacji filmu zajął się prof. Russell Merritt z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, specjalizujący się w tematyce adaptacji. Po porównaniu nośników i scaleniu filmu w możliwie pełną całość, nastąpiły wielomiesięczne prace restauratorskie. Chociaż ta faza prac w odbywała się już za oceanem, to każdy kolejny etap był akceptowany wspólnie ze specjalistami z Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego.
Efekt końcowy prac obu instytucji zostanie zaprezentowany publiczności podczas 23. edycji San Francisco Silent Film Festival. Uroczysta projekcja filmu odbędzie się w słynnym kinie „Castro Palace”, mogącym pomieścić ponad 1400 widzów. Repremierze towarzyszyć będzie wykonywana na żywo ścieżka dźwiękowa, napisana przez Guentera Buchwalda, kompozytora specjalizującego się w akompaniamencie do filmów niemych.
