Program
„Incognito”, 16 min, 1988
Bohaterem filmu jest Tomasz Machciński, człowiek o stu twarzach, a właściwie o twarzy jednej, ale takiej, która jest tworzywem i zarazem dziełem sztuki. Machciński fotografuje się ucharakteryzowany na znanych ludzi. Sierota, przez całe życie poszukuje swojej tożsamości. Jest twórcą specyficznej dziedziny sztuki, która łączy w sobie elementy charakteryzacji z aktorstwem. Potrafi wcielić się w każdą nieomal postać współczesną lub historyczną. Na kanwie biografii i kreacji Machcińskiego powstaje drugi „podskórny” wątek filmu, którego projekcja odbywa się w świadomości widza — dotyczy on problemów egzystencjalnych. Mówi o ludzkich niepokojach, potrzebie zrozumienia, wiecznym dążeniu do samopoznania o roli przypadku w życiu i niemożności spełnienia.
Scenariusz: Henryk Dederko Montaż: Dorota Wardęszkiewicz Zdjęcia: Piotr Zarębski, Ryszard Kujawski Muzyka: Jan Freda Obsada: Tomasz Machciński
„O.N.C.”, 16 min, 1980
Portret Czesława Paczkowskiego, człowieka o niezłomnym charakterze, prawej postawie łączącej harmonijne ideały moralne z działalnością praktyczną. Od 35-ciu lat Paczkowski wszystkie swoje urlopy wypoczynkowe spędza w Warszawie przy odbudowie i budowie stolicy, zgodnie z przyrzeczeniem harcerskim złożonym w 1945 r. przy zwłokach poległego harcerza. Czesława Paczkowskiego zna cała Polska z licznych doniesień prasowych. Nie działa jednak dla sławy, jego drogowskazem życiowym jest treść słów wyrytych na lilijce krzyża harcerskiego: Ojczyzna, Nauka, Cnota, których skrót jest tytułem filmu.
Scenariusz: Henryk Dederko Montaż: Krystyna Głuszek Zdjęcia: Konstanty Putrament Muzyka: Maciej Karwas, Małgorzata Kamińska
„Opinie z trasy”, 5 min, 1976
Film przedstawia nowy sprzęt PKS wprowadzany na trasy.
Scenariusz: Henryk Dederko Zdjęcia: Władysław Nagy Muzyka: Jarosław Kusza
„Alfabet seksu: jak to jest”, 17 min, 1977
Film z cyklu: „Alfabet seksu”. Dotyczy problemu seksualnego uświadamiania dzieci. Zwraca uwagę na błędne metody uświadamiania stosowane przez rodziców, a wynikające często z braku wiedzy lub fałszywych wyobrażeń. Stan wiedzy dzieci na temat prokreacji, daleki od pożądanego, jest wynikiem niewłaściwych źródeł i sposobów zdobywania wiadomości. Z filmowego materiału obserwacyjnego narzuca się przekonanie o potrzebie dostarczania dziecku informacji adekwatnych do jego poziomu i możliwości percepcyjnych, ale zgodnych z prawdą.
Zdjęcia: Lechosław Czołnowski
„Spis”, 12 min, 1978
Dokumentalny film popularyzujący rolę i znaczenie Narodowego Spisu Powszechnego. Wagę spisu pokazuje jako zadanie nie tylko o znaczeniu sprawozdawczym, ale przede wszystkim dostarczania danych do planowania przyszłych warunków życia narodu. Przewijające się na ekranie anonimowe masy ludzi obrazują przedmiot i ogrom przedsięwzięcia, jakim jest spis, są wyznacznikiem zadań państwowych w najbliższych latach. Wkomponowanie w zdjęcia ulicznego tłumu fragmenty pracy Głównego Urzędu Statystycznego podkreślają ogólny charakter spisu, metody jako wykonania. Z problematyką zaznajamiają widzów wybitni statystycy m.in. prof. dr Kazimierz Romaniuk, doc. dr Jerzy Hozler, mgr Kazimierz Rusinek.
Scenariusz: Henryk Dederko Montaż: Maria Mastalińska Zdjęcia: Marek Gracz
