Projekcję przed filmem wygłosi dr Piotr Śmiałowski

„Lalka”, reż. Wojciech Jerzy Has, 166 min, 1968, Polska

Warszawa końca lat 70. XIX wieku. Zamożny kupiec Stanisław Wokulski po dłuższej nieobecności wraca do miasta – na dostawach wojskowych dla Rosji znacznie pomnożył majątek. Zarządzający jego sklepem Ignacy Rzecki, wciąż wierny bonapartysta, z powrotem przyjaciela wiąże polityczne nadzieje. Tymczasem Wokulski głównie zainteresowany jest Izabelą Łęcką, piękną arystokratką z marnym posagiem – i szuka sposobów, by zyskać jej względy nawet kosztem swoich interesów.

Autorska, daleka od szkolnych interpretacji adaptacja arcydzieła Bolesława Prusa, podkreślająca pesymizm powieści i skoncentrowana wokół wątku miłości Wokulskiego do Izabeli, jego melancholii, samotności, obcości wobec otaczającego świata i niemożności realizacji swoich marzeń.

Pierwszy kolorowy film Hasa i drugi po „Rękopisie znalezionym w Saragossie” (1964) zrealizowany z takim inscenizacyjnym rozmachem: imponująca, inspirowana m.in. malarstwem Tadeusza Pankiewicza i Aleksandra Gierymskiego scenografia jest jednym z głównych bohaterów. Czas premiery (jesień 1968 roku) sprawił, że choć reżyser zawsze unikał wpisywania swej twórczości w aktualne konteksty polityczne, to jego adaptacja z Wokulskim jako obcym, wybitną jednostką tłamszoną przez układ społeczny, bywała odbierana jako komentarz do wydarzeń Marca’68.